...albo zamknij okno wyszukiwania wciskając [Esc]
Gabinet osobliwości „Azymut. Ostatnie podmuchy zimy”, Jean-Baptiste Andréae, Wilfrid Lupano
Walka o siebie „Dni, których nie znamy”, Timothe Le Boucher
Mocno pokręcone „Trylogia Nikipola”, Enki Bilal
Marv się wkurzył „Sin City: Trudne pożegnanie”, Frank Miller
Recenzje
//filtr aktywny: gatunek [sensacja]
VOX POPULI czyli
komentarze
„Czarne źródło”
Piotr, 25.03.2024
„Uczeń czarnoksiężnika”
lew46, 11.11.2023
„Dni, których nie znamy”
bert, 21.06.2022
„Dni, których nie znamy”
Nuk, 19.06.2022
„Komeda. Osobiste życie jazzu”
bert, 09.01.2021
„Komeda. Osobiste życie jazzu”
Dum, 08.01.2021
„Niezwyciężony”
Darek, 01.01.2021
„Niezwyciężony”
bert, 27.12.2020
„Niezwyciężony”
Rafał M., 27.12.2020
„Pustynia jak wulkan gorąca”
Islamscy fundamentaliści to nie bułka z masłem. Wie o tym każde dziecko. Zarośnięci, brodaci, fanatyczni, nienawistni porywacze. Stereotypy? Jasne, że tak. Zdaje się jednak, że niewielu ludzi na świecie chce wychodzić poza taki schemat. Nie inaczej jest w przypadku Brakującego ogniwa - tutaj też za zło wszelakie odpowiadają afrykańscy Meruni, muzułmanie, którzy toczą krwawą wojnę z jakimś zapomnianym rządem w jeszcze bardziej zapomnianym afrykańskim państewku. Islamscy fundamentaliści walczą o słuszną - w ich mniemaniu - sprawę, czyli o niepodległość...
„A kiedy przyjdą zburzyć Twój dom...”
Szaleństwo dopada niespodziewanie. Wypełza z ciemnych zakamarków myśli, z podświadomości. Pewnego dnia puszczają hamulce trzymające rzeczywistość w ryzach. Myślałeś, że nad tym panujesz, że jesteś w stanie znieść wszystko? Myliłeś się...
„Afryka, jakiej nie znacie, czyli o lekarzu, który się kulom nie kłaniał”
Żar lejący się z nieba. Suchy piasek po horyzont. Głodujący czarnoskórzy ludzie, walczący o każdą kroplę wody i jedzenie. Osady na pustyni. Afryka - obecnie niestety coraz mniej dzika i daleka od stereotypowych wyobrażeń. Rządy bezwzględnych kacyków, niejasne interesy, lokalne wojny i konflikty, AIDS, narkotyki, rasizm, nielegalny handel bronią, prostytucja. Wśród tego wszystkiego bazy wojskowe międzynarodowych oddziałów pokojowych, próbujące (w teorii) zaprowadzić porządek. Oto świat przedstawiony w najnowszej powieści Artura Baniewicza...
„Ach, jak przyjemnie kołysać się wśród fal...”
Dawniej wszystko było prostsze. Ot, taki małpolud to miał dobrze. Wybranka zerkała przychylnym okiem, kiedy rozrywał wrogów na strzępy w obronie jaskini, mruczała przymilnie, kiedy wracał z polowania z mamutem przewieszonym przez ramię, tuliła się radośnie, kiedy wygrywał boje w stadzie o dominację i zostawał przywódcą...
ROZMOWY
Artur Baniewicz
Maja Lidia Kossakowska
Wawrzyniec Podrzucki
Andrzej Ziemiański
ŚWIEŻUCHY
Z NOTESIKA