...albo zamknij okno wyszukiwania wciskając [Esc]
Gabinet osobliwości „Azymut. Ostatnie podmuchy zimy”, Jean-Baptiste Andréae, Wilfrid Lupano
Walka o siebie „Dni, których nie znamy”, Timothe Le Boucher
Mocno pokręcone „Trylogia Nikipola”, Enki Bilal
Marv się wkurzył „Sin City: Trudne pożegnanie”, Frank Miller
Recenzje
//filtr aktywny: autor [Artur Baniewicz]
VOX POPULI czyli
komentarze
„Dni, których nie znamy”
bert, 21.06.2022
„Dni, których nie znamy”
Nuk, 19.06.2022
„Komeda. Osobiste życie jazzu”
bert, 09.01.2021
„Komeda. Osobiste życie jazzu”
Dum, 08.01.2021
„Niezwyciężony”
Darek, 01.01.2021
„Niezwyciężony”
bert, 27.12.2020
„Niezwyciężony”
Rafał M., 27.12.2020
„Niezwyciężony”
bert, 26.12.2020
„Niezwyciężony”
Darek, 26.12.2020
„Jak ugryźć milion dolarów”
Turkmenia to nie jest specjalnie przyjazne miejsce. Jak okiem sięgnąć – pustynia. Wiatr zacierający ślady. Nieprzyjaźni tubylcy. Obce wojska. No i terroryści. I jeszcze polska baza wojskowa sił - a jakże! - pokojowych, leżąca sobie gdzieś na uboczu. Spokojnie. Nudno. Wóda i narkotyki na porządku dziennym. W takich warunkach ludziom do głowy przychodzą różne głupoty...
„Utartym szlakiem”
Pierwsza powieść Baniewicza doskonale wpisuje się w typowy u niego schemat: twardy bohater, dużo akcji i piękna kobieta. Wydaje się, że właśnie tego oczekują wielbiciele mocnych wrażeń sięgając po literaturę sensacyjną. Tylko czy to wystarcza?
„Obywatel zbyt porządny”
"Nasz kraj jest chory. Rośnie grupa Polaków, w odczuciu których wszelka władza jest już tylko niepotrzebnym, narzuconym przemocą balastem. Pasożytem, który nie dając nic, zabiera coś nawet tym najbiedniejszym. Żyjemy w kraju, w którym robotnicy i chłopi dziesięć lat walczyli o prawo do bezrobocia, dwunastogodzinnego dnia pracy i eksmisji na bruk. Czas to zmienić." Pytanie tylko: czy to jeszcze jest możliwe?
„Afryka, jakiej nie znacie, czyli o lekarzu, który się kulom nie kłaniał”
Żar lejący się z nieba. Suchy piasek po horyzont. Głodujący czarnoskórzy ludzie, walczący o każdą kroplę wody i jedzenie. Osady na pustyni. Afryka - obecnie niestety coraz mniej dzika i daleka od stereotypowych wyobrażeń. Rządy bezwzględnych kacyków, niejasne interesy, lokalne wojny i konflikty, AIDS, narkotyki, rasizm, nielegalny handel bronią, prostytucja. Wśród tego wszystkiego bazy wojskowe międzynarodowych oddziałów pokojowych, próbujące (w teorii) zaprowadzić porządek. Oto świat przedstawiony w najnowszej powieści Artura Baniewicza...
„Do trzech razy sztuka?”
Lenda Braggo zawróciła. Nie bardzo wiadomo, dlaczego. Na pewno zaważył któryś z siedmiu powodów, wymienionych przez maguna. Zawróciła w połowie drogi, na granicy Belnicko-Morvackiej. Być może zawróciła dla Debrena, ale kto by tam przejrzał kobietę. Ranna, krwawiąca, gorączkująca i pyskata jak nigdy dotąd - mimo wszystko bliska sercu pewnego zmęczonego czarnokrążcy...
„Magun kontratakuje”
Wśród czytelników wszelkiego rodzaju literatury kwitnie pogląd, nieobcy również wielbicielom X-tej muzy, że kolejne części każdego dzieła muszą być słabsze od poprzednich. Po prawdzie, w większości przypadków pogląd ten jest słuszny. Wystarczy wspomnieć chociażby "Diunę" czy przygody Wiedźmina. Na szczęście istnieją chlubne wyjątki. Do takich właśnie wyjątków należy zaliczyć drugi tom przygód Debrena z Dumayki, maguna i czarnoksiążcy. "Pogrzeb czarownicy" nie tylko zadaje kłam postawionej na początku akapitu tezie (czytaj: nie jest gorszy od "Smoczego Pazura") - on jest zdecydowanie lepszy...
„Przygody pewnego maguna”
Powiem szczerze: nie spodziewałem się. "Smoczy Pazur" leżał na półce księgarni i kusił krągłymi kształtami półnagiej, rudej kobiety, uwiecznionej w rozkosznej pozie na okładce. Co mi tam - pomyślałem i z ciężkim sercem sięgnąłem do portfela...
ROZMOWY
Artur Baniewicz
Maja Lidia Kossakowska
Wawrzyniec Podrzucki
Andrzej Ziemiański
ŚWIEŻUCHY
Z NOTESIKA